Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014
Write on Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Ποτέ σε άλλο μέρος τη γης, γυναίκες δε στάθηκαν τόσο γενναία βοηθώντας τα μαχόμενα τμήματα και αψηφώντας το θάνατο.

Ατέλειωτες φάλαγγες από κορίτσια, νέες και γριές, σκαρφάλωναν σε υψόμετρο πολύ πάνω από 2.000 μέτρα και όταν γύριζαν μετέφεραν τραυματίες. Ριγούσαν από συγκίνηση οι μαχητές μας, όταν έβλεπαν τις φάλαγγες αυτές να αναρριχώνται στα πιο απρόσιτα μέρη, κάτω από ασταμάτητες βροχές, μέσα σε χιονοθύελλες και βοριάδες. Ξάφνιασε τον κόσμο ολόκληρο ο ηρωισμός, η πίστη, η τόλμη, το θάρρος και η αντοχή των γυναικών, που κουβαλούσαν στους ώμους τους την Ελλάδα. Τα κατορθώματά τους, με θαυμασμό και σεβασμό θα τα θυμόμαστε.

Η προσφορά αυθόρμητη. Ο αγώνας γενναίος. Η αυταπάρνηση συγκινητική. Είναι οι Γυναίκες της Πίνδου. Πρωταγωνίστριες της εποποιίας του ΄40, ενός από τα σπουδαιότερα γεγονότα της ελληνικής ιστορίας. Γυναίκες, οι οποίες κατόρθωσαν μέσα από αντίξοες συνθήκες,να δώσουν το δικό τους δυναμικό και καθοριστικό παρόν στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Σε έναν από τους πιο δύσκολους πολέμους στην ιστορία του ελληνικού έθνους, οι Γυναίκες της Πίνδου αποφασίζουν να συνδράμουν στον αγώνα εναντίον του φασισμού με τον πλέον άμεσο τρόπο. Γυναίκες κάθε ηλικίας,από κορίτσια μέχρι γυναίκες μεγάλης ηλικίας. Μανάδες, αδερφές, αψηφούν το αβάσταχτο κρύο, το χιόνι, τη βροχή, τον αέρα και σχηματίζοντας φάλαγγες διασχίζουν κακοτράχαλα περάσματα, για να φτάσουν στο μέτωπο των αγωνιστών. Φορτωμένες με τρόφιμα, ρούχα και πολεμοφόδια ανηφορίζουν μονοπάτια, όπου κανένα μεταγωγικό όχημα, ούτε καν μουλάρι μπορεί να περάσει. Αλλά και επιστρέφοντας τα χωριά μεταφέρουν τραυματίες.

Ποια είναι όμως η ταυτότητα των γυναικών αυτών, που με τόση αυτοθυσία κατέστησαν εαυτούς πρωταγωνιστές του αξιόμαχου του ελληνικού έθνους; Πρόκειται για γυναίκες αγρότισσες, τόσο από τα χωριά της Δυτ. Μακεδονίας όσο και από τα χωριά των Ηπειρωτικών Βουνών (Πωγώνι, Ζαγόρι, Πεντάλοφο, Αγ.Παρασκευή, Φούρκα κ.ά.).

Ειδικά το χωριό Φούρκα, λίγα χιλιόμετρα ΒΑ των Ιωαννίνων, εξακολουθεί και σήμερα να αποτελεί ένα σύγχρονο σύνδεσμο με το ιστορικό γεγονός του έπους του ΄40, αφού εκεί βρίσκεται το άγαλμα της γυναίκας της Πίνδου, σημείο αναφοράς του εορτασμού στη μνήμη τους.

Ωστόσο, αυτό δεν είναι το μοναδικό μνημειακό έργο τέχνης, που έχει αφιερωθεί στο σπουδαίο αυτό αγώνα. Εικαστικοί, όπως ο ζωγράφος, 'Εκτορας Δούκας, ο γλύπτης, Νικόλαος Παυλόπουλος, (κατά κόσμον Νικόλας), καθώς και ο σπουδαίος φωτογράφος, Κώστας Μπαλάφας, εμπνέονται από την απαράμιλλη προσφορά αυτών των γυναικών και αποδίδουν με τα έργα τους τη δέουσα τιμή.

Από τους ποιητές μας, ίσως η πιο χαρακτηριστική ποιητική αναφορά ανήκει στον Νικηφόρο Βρεττάκο και το ποίημά του Γυναίκες της Πίνδου.

Τέλος, πλούσια είναι και η καταγραφή προσωπικών μαρτυριών.Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα:

Εθαυμάσθησαν οι γυναίκες αυτές.
Όταν φύγαμε από τη Λάρισα για να πάμε στην Κοζάνη, στο Σαραντάπορο εκεί πέρα οι δρόμοι τότε ήτανε καλντερίμια και χωματόδρομοι, θυμάμαι εκεί επάνω πριν από τα Σέρβια ότι ήταν γυναίκες οι οποίες την δεύτερη ημέρα ακριβώς προς την τρίτη φτιάχνανε τον δρόμο, δηλαδή ρίχνανε πέτρες μες στις λάσπες. Από τότε, από την ίδια μέρα και βέβαια εν συνεχεία στην Ήπειρο εθαυμάσθησαν οι γυναίκες αυτές. Εθαυμάσθησαν πολύ γιατί μετέφεραν εκεί που δεν μπορούσε ούτε μουλάρι. Βάζανε στην πλάτη, μαθημένες αυτές, αυτές κουβαλούσαν νερό και ξύλα. Πήγαιναν στο ρουμάνι μια ώρες δυο, φορτωνόταν τα ξύλα στην πλάτη και τα μετέφεραν στα σπίτια τους μέσα στα χιόνια. Εκάνανε βέβαια μια προμήθεια από το καλοκαίρι για τον χειμώνα, κάνανε για ένα μήνα, από κει και ύστερα. Πηγαίνανε πλέον μέσα στα χιόνια...
(Προφορική μαρτυρία Τάκη Τράντα, στο: Χατζηπατέρα - Φαφαλιού, Μαρτυρίες 1940-1941, Αθήνα, Κέδρος, 1982, σ. 103.)

Γυναίκες που κουβαλούσαν πυρομαχικά.
7 Νοεμβρίου 1940. Σήμερα σκοτώθηκαν δύο παιδιά του 33ου Συντάγματος και αυτό μάνιασε περισσότερο τους στρατιώτες. Φωνάζαν εμπρός για τη Ρώμη. Ο θάνατος αυτός αντί να μας δειλιάσει μας έδωσε περισσότερα φτερά για να κυνηγήσουμε τους Ιταλούς. Συνάντησα γυναίκες που κουβαλούσαν πυρομαχικά. Μία ήτο 88 ετών. Μία μου είπε κλείδωσε το μικρό σε μια καλύβα για να βοηθήσει τον στρατό. Το βράδυ είδα μια γριούλα να κρατά δυο μικρά και η μητέρα τους ζύμωνε ψωμί για τον στρατό με το φως δυο κεριών που είχε μέσα σ' ένα ποτήρι. Τα χιόνια, ο πάγος, το τρομερό κρύο, δεν φαίνονταν να τις τρόμαζε. Όλες γεμάτες χαρά ήθελαν να προσφέρουν στο στρατό ό,τι δεν μπορούσαν τα μεταγωγικά. Αλήθεια γυναίκες θαύμα. Τι διαφορά με τις πόλεις!

(Από το Ημερολόγιο Πολέμου του Αργύρη Μπαλατσού, στο: Χατζηπατέρα - Φαφαλιού, Μαρτυρίες 1940 - 1941, Αθήνα, Κέδρος, 1982, σ. 103)

Οι νικηταί της Πίνδου προχωρούσαν. Καθώς έφτασαν στον ποταμό Βογιούσα κι είδαν οι ατρόμητες γυναίκες της Πίνδου πως το απότομο ρέμα εμπόδιζε τους σκαπανείς στη δουλειά τους, έκαναν αυθόρμητα κάτι, που ξανάγινε ύστερα στον Καλαμά και στο Δρίνο: μπήκαν οι ίδιες μέσα στα νερά και, πιασμένες σφικτά από τους ώμους, σχημάτισαν πρόσχωμα, που ανάκοβε την ορμή του ποταμού και ευκόλυνε τους γεφυροποιούς!

(Τάκης Ε. Παπαγιαννόπουλος, στο: Χατζηπατέρα - Φαφαλιού, Μαρτυρίες 1940 - 1941, Αθήνα, Κέδρος, 1982, σ. 104)

Όταν, λοιπόν, κάνουμε λόγο για τη γενναιότητα, τη μεγαλοψυχία, το σθένος, τη φιλοπατρία και τη συνολική προσφορά στον πόλεμο του '40, ένα μεγάλο μέρος της δόξας και της νίκης ανήκει κατά κοινή παραδοχή στις Γυναίκες της Πίνδου.

ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter

Write on Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Πολιτών, Φίλων και Απογόνων της Εθνικής Οργανώσεως Φυγαδεύσεων και Πληροφοριών «ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ–ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ 1941–1944» διοργά­νω­σε εκδή­λω­ση για τα 70 χρόνια από την εκτέλεσή της ηρωίδας από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής [Χαϊδάρι, 8 Σεπτεμβρίου 1944]. Η εκδήλωση έγινε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εθνικής Άμυ­νας και την συνεργασία του Πολεμικού Μουσείου. Στην εκδή­λωση παρευρέθηκαν εκπρόσωποι της θρησκευτικής, πολι­τικής και στρατιωτικής ηγεσίας. εκπρόσωποι αντιστασιακών ορ­γα­νώσεων και πλήθος κόσμου.

Ο συντονιστής της εκδήλωσης, καθηγητής της Σχολής Εθνι­κής Άμυνας, κ. Ιωάννης Παπαφλωράτος καλωσόρισε τους παρευ­ρι­σκο­μένους και προχώρησε στην παρουσίαση του προ­γράμ­μα­τος. Η Μικτή Πολυφωνική Χορω­δία «Οι Μελωδοί», υπό την Διεύ­θυν­ση του μαέστρου κ. Σωτήρη Δο­γάνη, έψαλε «ΤΗ ΥΠΕΡ­ΜΑ­ΧΩ».

Στη συνέχεια, πήρε τον λό­γο ο Πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου, Ταξίαρχος κ. Πανα­γιώ­της Καπερώνης, ο οποίος τόνισε ότι η Λέλα Καραγιάννη αποτελεί πρότυπο Ελληνίδας η­ρωί­δας της Αντίστασης, και ευ­χα­ρίστησε τον Σύνδεσμο «ΛΕΛΑ ΚΑΡΑ­ΓΙΑΝΝΗ–ΜΠΟΥΜΠΟΥ­ΛΙ­ΝΑ 1941-1944» που επέλεξε το Πολε­μι­κό Μουσείο για την συγκεκριμμένη εκδήλωση, καθώς και ό­λους τους συντελεστές της. Μετά τον χαιρετισμό του κ. Π. Καπε­ρώ­νη, αναγνώστηκε ένα λογοτεχνικό κείμενο του φίλου της οικο­γε­νείας, Δημήτρη Κοτρώτσου, που αναφερόταν στην μικρή τότε Λέ­λα Βύρωνος Καραγιάννη, της οποίας η εκπληκτική ομοιότητα με την ηρωική γιαγιά της ήταν βάλσαμο στην απώλειά της, για τα μεγαλύτερα μέλη της οικογένειας, ιδιαίτερα για τον παππού της.

2 karagianni

Η κ. Λέλα Καραγιάννη, κόρη του γιου της ηρωίδας Βύρω­νος (ήρωος και αυτού της Εθνικής Αντίστασης, που γλύτωσε την τελευταία στιγμή από το εκτελεστικό απόσπασμα), η οποία, πήρε στην συνέχεια τον λόγο, εμφανώς συγκινημένη, απηύθυνε χαιρε­τι­σμό και ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους. Παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα από τον λόγο της:

«Με όλη την σεμνότητα και την σοβαρότητα που απαιτείται εκ μέρους μου αυτήν την στιγμή, ειλικρινά θα έλεγα πως δεν βρί­σκω λόγια να περιγράψω την συγκίνηση και την υπερηφάνεια που αισθάνομαι ως Ελληνίδα, αλλά και ως εγγονή, για την ιστορική μου κληρονομιά και την δυνατότητα που μου δίδεται να εκπροσωπώ το όνομα και την μνήμη μιας ηρωίδας των διαστάσεων της Λέλας Καραγιάννη. Θα ήθελα να σας καλωσορίσω με την ίδια εγκαρδιό­τητα, με την οποίαν θα σας υποδεχόταν η γιαγιά μου, Λέλα Καρα­γιάννη, αν ήταν εν ζωή παρούσα. Είμεθα, όμως, εμείς παρόντες να την εκπροσωπήσουμε και να αναβιώσουμε τους ευγενείς οραματι­σμούς της για μια Ελλάδα ενωμένη. Η γυναίκα που τιμάμε σήμερα υπήρξε και θα παραμείνει αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το ιστο­ρικό έπος του1940. Είχε το θάρρος, το σθένος, την ψυχική δύναμη και υπερηφάνεια να υψώσει το ανάστημά της και να πει το δικό της «ΟΧΙ» στην υποδούλωση του κατακτητή, στην υποδούλωση του πνεύματος και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Για αυτό και τιμή­θηκε, παραμένοντας αυτοτελής και ανεξάρτητη και ουδέποτε εντά­χθηκε κάτω από ξένες κυριαρχίες ή εντολές άλλων. Υπήρξε ένας ζεστός και δημιουργικός άνθρωπος, που ακτινοβολούσε φως, ζωντά­νια, αγάπη και καλοσύνη. Το πρότυπο της τιμά ιδιαίτερα εμάς τις γυναίκες, γιατί παράλληλα υπήρξε και αγωνίστρια της καθημερινής ζωής: στοργική μητέρα, αφοσιωμένη σύζυγος, οικοδέ­σποινα, νοικοκυρά και εργαζόμενη. Εντούτοις, είχε το σθένος να θυσιάσει αυτή την σιγουριά και να ακολουθήσει το κάλεσμα της ψυχής της. Διάλεξε το δύσβατο και μοναχικό μονοπάτι του ήρωα της πατρίδας, σπαρμένο με αγκάθια, πόνο και αίμα, και υπερα­σπίσθηκε το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου και του κάθε έθνους να ζει ελεύθερο. Ελπίζω πως η θυσία της γιαγιάς μου και η ακτινο­βολία που αναδύεται μέσα από την λαμπρή της προσωπικότητα, που προβάλλουμε απόψε, θα γίνει και θα μείνει μία ζεστή ανά­μνηση που θα μας εμπνέει όλους με υπερηφάνεια στην υπόλοιπη ζωή μας».

Τελειώνοντας, η κ. Λέλα Καραγιάννη ευχαρίστησε το Υ­πουρ­γείο Εθνικής Άμυνας που έθεσε υπό την αιγίδα του την εκδήλωση αυτή, την Διεύθυνση του Πολεμικού Μουσείου που διέθεσε τον χώρο του καθώς και τους υπόλοιπους συντελεστές της εκδήλωσης, όπως και το κοινό για την προσέλευσή του. Μετά τη ομιλία της κ. Λέλα Καραγιάννη, ο συντονιστής κ. Ι. Παπα­φλωράτος ανακοίνωσε ότι, στην μνήμη της Ηρωϊδος, τα έσοδα των πωλήσεων από το βιβλίο της κ. Λέλα Καραγιάννη, «ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ - Η θρυλική γιαγιά μου» [Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ], με κοινή απόφαση της συγγραφέως κ. Λέλας Βύρωνος Καραγιάννη και του εκδότου Ιωάννου Γιαννάκενα, θα δοθούν στην "Στέγη Εγκαταλελειμμένων Παιδιών", που δημιουργεί ο φορέας "Κιβω­τός ΔΟΜΝΑΣ ΒΙΖΒΙΖΗ", με επικεφαλής την δασκάλα Χαρά Νικο­πού­λου, στην Θράκη.

Ακολούθησε προβολή ντοκυμαντέρ από το Κινηματο­γρα­φικό Αρχείο του Πολεμικού Μουσείου, σε επιμέλεια Γιάννη Κορο­δήμου, που άρχιζε με την εισβολή των Γερμανών στην Αθήνα και συνέχιζε με βιογραφικά στοιχεία της ηρωίδας, από την γέννησή της, στην πόλη Λίμνη Ευβοίας, την οικογενειακή της ζωή, την φιλανθρωπική και αργότερα, την αντιστασιακή της δράση.

3 karagianni

Ακολούθησε η κεντρική ομιλία από τον ιστορικό και συγ­γρα­φέα κ. Δημοσθένη Κούκουνα, ο οποίος χαρακτήρισε την Λέλα Καραγιάννη, ως την πιο σημαντική ηρωίδα της Εθνικής Αντί­στασης των Ελλήνων ενάντια στα στρατεύματα κατοχής. Η προ­σωπικότητά της ενέπνεε μία ασυνήθιστη αγνότητα και μία συνειδητή προσφορά προς τον άνθρωπο και την πατρίδα. Δεν άνηκε σε κανένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και έδρασε καθη­μερινά και πάντα με σεμνότητα. Ανάλογη στάση κράτησε και η οικογένειά της, πριν και μετά τον θάνατό της. Η συνονόματη εγγονή της Λέλα (Βύρωνος) Καραγιάννη έχει επωμισθεί αυτό το βαρύ φορτίο, να διαφυλάξει με αξιοπρέπεια την μνήμη της θρυ­λικής γιαγιάς της. Συνέγραψε το βιβλίο με τίτλο ««ΛΕΛΑ ΚΑΡΑ­ΓΙΑΝΝΗ - Η θρυλική γιαγιά μου», μετά από πολύχρονη μεθοδική προσπάθειά της, με αγάπη και υπευ­θυνότητα, χωρίς την παραμι­κρή έπαρση. Ο κ. Δημοσθένη Κού­κουνα έκανε μία σύντομη πα­ρου­σία­ση του περιεχομένου του βιβλίου αυτού.

Ακολούθησε η μουσική παράσταση της λογοτέχνιδος, κ. Αννας Μπιθικώτση, με τίτλο «Μία Δάφνη για την Λέλα Καρα­γιάννη», η οποία συμπεριελάμβανε λογοτεχνικά κείμενα που απήγγελε η κ. Α.Μπιθικώτση, και μουσικά κομμάτια, τα οποία ερμήνευσε η Μικτή Πολυφωνική Χορωδία «Οι Μελωδοί», με μαέστρο και ερμηνευτή τον κ. Σωτήρη Δογάνη.

Την αποφώνηση της εκδήλωσης έκανε η κ. Λέλα Καραγιάν­νη, στην οποίαν ο Πρόεδρος του Πολεμικού Μουσείου, Ταξίαρχος κ. Παναγιώτης Καπερώνης απένειμε τιμητική πλακέτα.

Μετά το πέρας του καλλιτεχνικού προγράμματος, εψάλη ο Εθνικός 'Ύμνος.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Σαν σήμερα, στις 2 Νοεμβρίου 1940 και συγκεκριμένα πό τις 15.00 αρχίζει μεγάλη ιταλική επίθεση από δύο μεραρχίες (Κένταυρος-Φεράρα) εναντίον της τοποθεσίας Ελαία (Καλπάκι) της Ηπείρου. Η επίθεση συνεχίζεται με ισχυρή υποστήριξη πυροβολικού και αεροπορίας μέχρι και τις 7 Νοεμβρίου 1940, χωρίς τελικά να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα, χάρη στη σταθερή άμυνα της VIII Μεραρχίας.

Στη Πίνδο

Tο πρωί της ημέρας αυτής ένα Breguet 19 της 2ης Μοίρας Στρατιωτικής Συνεργασίας με παρατηρητή τον Ανθυποσμηναγό Δημ. Καρακίτσο και χειριστή τον Σμηνία Ιωάννη Κατσούδα, απογειώθηκε με αποστολή την αναγνώριση της Πίνδου. Το αεροπλάνο κατήλθε σε χαμηλό ύψος, καθώς διέκρινε συγκέντρωση στρατευμάτων στην οδό Σαμαρίνας-Διστράτου. Οι Ιταλοί, θεωρώντας το αεροπλάνο δικό τους, άπλωσαν το κόκκινο ημικυκλικό πλαίσιο αναγνώρισης. Η επίλεκτη Μεραρχία "Julia" είχε εντοπιστεί. Η πληροφορία αξιοποιήθηκε κατάλληλα από το Στρατηγείο Κοζάνης, με αποτέλεσμα η Μεραρχία Ιππικού να προωθηθεί ταχέως και να καταλάβει τη στενωπό του Μετσόβου, εμποδίζοντας την προέλαση του εχθρού. Το απομεσήμερο τρία Breguet της ίδιας Μοίρας βομβάρδισαν και πολυβόλησαν από χαμηλό ύψος την Ιταλική Μεραρχία, πράγμα που κατά τους στρατιωτικούς παρατηρητές απέτρεψε πιθανό τερματισμό του πολέμου στο σημείο εκείνο.

Ο πόλεμος στον αέρα

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ιταλικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν τα Ιωάννινα, το Μέτσοβο, η Καστοριά, η Καρδίτσα, η Πύλος, το Αιτωλικό, το Ρέθυμνο, τα Χανιά, η Πάτρα, η Κέρκυρα, η Θεσσαλονίκη και πολλές άλλες περιοχές. Συμμετέχουν συνολικά 170 ιταλικά αεροσκάφη.

Έξι ελληνικά PZL της 22ης Μοίρας Διώξεως συναντήθηκαν πάνω από το Λαγκαδά με 15 ιταλικά βομβαρδιστικά και επτά καταδιωκτικά που κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη. Ο χειριστής ενός PZL, ο Υποσμηναγός Μαρ. Μητραλέξης, μετά την εξάντληση των πυρομαχικών του, "έκρουσε" με την έλικα του καταδιωκτικού του το ουραίο πηδάλιο ενός τρικινητήριου ιταλικού βομβαρδιστικού. Το Savoia Marchetti εισήλθε σε περιδίνηση και συνετρίβη στο έδαφος, με αποτέλεσμα το θάνατο του χειριστή. Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος διασώθηκαν. Ο Μητραλέξης, πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση κοντά στο καταρριφθέν ιταλικό αεροσκάφος και με το περίστροφό του συνέλαβε αιχμαλώτους τους τέσσερις Ιταλούς, παραδίδοντάς τους στη Στρατιωτική Διοίκηση Θεσσαλονίκης. Το γεγονός προβλήθηκε από τον ελληνικό και ξένο τύπο. (Διαβάστε ΕΔΩ όλο το χρονικό)

Την ίδια μέρα βομβαρδίζονται στρατιωτικοί στόχοι στο Αργυρόκαστρο και στην Κορυτσά, από τέσσερα και επτά ελληνικά αεροσκάφη, αντίστοιχα.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βουλγαράκης - Υποναύαρχος ε.α. ΠΝ

Όπως πληροφορήθηκα. από την πιο έγκυρη και αρμόδια «πηγή», η Άσκηση ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ, στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία. Χωρίς καμιά υπερβολή ή και διάθεση συγκατάβαση, όλα, τόσο στη σχεδίαση, όσο και στην εκτέλεση της, ήταν τέλεια!
Προφανώς, ήταν μια ακόμα επιτυχής άσκηση του ΠΝ, για την οποία  - ως επαγγελματίες - δεν θα έπρεπε καν να διεκδικούμε τα εύσχημα και την προβολής της, καθώς ο επαγγελματισμός και η εκπαίδευση των πληρωμάτων μας, αλλά και οι επιχειρησιακές δυνατότητες του Ναυτικού μας, είναι πλέον γνωστές, δεδομένες και αναγνωρισμένες διεθνώς!

Όμως, η διεξαγωγή αυτής της τόσο επιτυχημένης άσκησης «υψηλής επιχειρησιακής δυσκολίας» και ειδικά η «συγκυρία» διεξαγωγής της, την καθιστά ... ξεχωριστή, διότι εκπέμπει πολλά μηνύματα, σε πολλούς αποδέκτες.
Την ώρα που η Τουρκία προκαλεί και δημιουργεί τεχνική ένταση «αντιπερισπασμού» στην Ανατολική Μεσόγειο (για προφανείς λόγους), το ΠΝ έπραξε αυτό που πρέπει και που προβλέπεται στα σχέδια του! Αύξησε το επίπεδο επιχειρησιακής ετοιμότητας, μεταστάθμευσε σε προκεχωρημένες θέσεις Μονάδες, ενεργοποίησε «δυνατότητες» και έκανε και μια κίνηση επίδειξης της ετοιμότητας και της αποφασιστικότητας του, ΧΩΡΙΣ να πέσει στην παγίδα όξυνσης που έστησε ο αντίπαλος και ΧΩΡΙΣ να υποκύψει στους εγχώριους θερμοκέφαλους, που για ακόμα μια φορά κραύγαζαν «βυθίσατε το Χόρα» (συγνώμη το Μπάρμαρος ήθελα να πω)!
Το ΠΝ, εκτός από το υψηλό επίπεδο της Μαχητικής του Ικανότητας, επέδειξε και κάτι άλλο, πολύ πιο σημαντικό, ίδιον χαρακτηριστικό ΜΟΝΟ ενός ... ισχυρού και σοβαρού «παίχτη» (επισημαίνω ότι και τα δύο αυτά ταυτόχρονα, σπανίζουν στην εποχή μας, όπως παγκοσμίως αποδεικνύεται).
Δεν ξέρω τι αντελήφθησαν η πολιτική ηγεσία, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ και οι λοιποί «μη εξοικειωμένοι», που παρακολούθησαν την Άσκηση, καθώς και τις «άλλες» γενικότερες κινήσεις του ΠΝ, αλλά είμαι απόλυτα βέβαιος ότι ... «ΑΥΤΟΙ που έπρεπε», πήραν το σαφέστατο μήνυμα (μη κρυπτογραφημένο)!

Όμως και στο εσωτερικό, στην Πολιτεία και στον Ελληνικό λαό, οι τελευταίες αυτές κινήσεις του Πολεμικού μας Ναυτικού, έστειλαν σημαντικά μηνύματα και έδειξαν ότι:
- τα αποτελέσματα τα φέρουν κυρίως οι άνθρωποι και όχι τα μέσα!
- ο σωστός επαγγελματίας, την ώρα του καθήκοντος δεν αποσπάται από τα προσωπικά του προβλήματα και τις κάθε λογοίς δυσχέρειες (αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά, ενός «λειτουργού», από ένα υπάλληλο)!
- την αξιοπιστία, τη φέρει το φρόνημα και την υπέρβαση, την κουβαλά η παράδοση του Ναυτικού μας (αξίες διαχρονικές και κληρονομικές στα πληρώματα μας)!
- η νέα γενιά των πληρωμάτων και Κυβερνητών των Πολεμικών μας Πλοίων, (που τόσο πολύ αδίκησε η Πολιτεία, αλλά που και ΕΜΕΙΣ υπονομεύσαμε το μέλλον τους), είναι ένα λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης και μεγαλείου ψυχής, μέσα στη μιζέρια και τη γενικευμένη εθνική κατάθλιψη μας!

Το παράδειγμα του Πολεμικού Ναυτικού μας, ας φωτίσει όλους όσους σήμερα λιποψυχούν, «καταθέτουν τα όπλα» και υποκύπτουν από το βάρος των προβλημάτων τους και ας ευαισθητοποιήσει επιτέλους όλους ΑΥΤΟΥΣ τους «υπεύθυνους», που έχουν μάθει να βερμπαλίζονται με τα παχιά τους λόγια, χωρίς καμιά πράξη και ουσία έργου!

Στα στελέχη του ΠΝ και ειδικά στα πληρώματα των Πολεμικών Πλοίων μας, θα ήθελα να τους πω, με πραγματική συγκίνηση και υπερηφάνεια, ότι : «είσαστε ότι αξίζει περισσότερο στην Χώρα μας, είσαστε η έσχατη ελπίδα να διατηρήσουμε ακέραια την Πατρίδα μας, είσαστε ότι καλύτερο είχαμε για να αφήσουμε πάνω του, την κληρονομιά της ιστορίας μας και την παρακαταθήκη του Ναυτικού μας»!
ΜΠΡΑΒΟ σας!

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 02 Νοεμβρίου 2014 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Επίσημη προγραμματισμένη επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, προσκεκλημένος του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Στρατηγού κ. Raymond T. Odierno, πραγματοποιεί από 1 έως 8 Νοεμβρίου 2014 ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστράτηγος κ. Χρίστος Μανωλάς.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του ο κ. Α/ΓΕΣ θα έχει συνομιλία με τον ομόλογό του, για θέματα αμοιβαίου επιχειρησιακού και εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος στο πλαίσιο της διμερούς συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.

Ο κ. Α/ΓΕΣ θα επισκεφθεί στην έδρα του ΟΗΕ, το Ελληνικό προσωπικό που υπηρετεί εκεί και θα συναντηθεί με τον Αντιστράτηγο Maqsood Ahmed στρατιωτικό σύμβουλο του ΟΗΕ για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Επιπλέον, στο πλαίσιο της ενημέρωσής του για το σύστημα εκπαίδευσης των στελεχών των ΗΠΑ θα επισκεφθεί σχολές και σχολεία του Στρατού Ξηράς.

Τέλος, θα συμμετάσχει στην εκδήλωση για τον εορτασμό της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων που διοργανώνει η Ελληνική Πρεσβεία στην Ουάσιγκτον.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter